Και φέτος εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον πλανήτη περιμένουν με ανυπομονησία τον ασπρομάλλη, χαμογελαστό, ροδομάγουλο γέροντα με την κόκκινη στολή και το έλκηθρό του. Ο Αη Βασίλης, δεν παύει όμως να φέρνει στην επιφάνεια την ανάγκη για φαντασία και όνειρο που ανέκαθεν συγκινούν κ την ανθρώπινη ψυχή, είτε είναι ενήλικη είτε παιδική.
Έρχεται όμως μια μέρα που το παιδί ενώ κάθε χρόνο έγραφε με περισσή χαρά το γράμμα του στον Αη Βασίλη, σας ρωτά, ενίοτε με το ένα μάτι μισόκλειστο και το φρύδι ανασηκωμένο: «Υπάρχει ο Αη Βασίλης γιατί η Μαρία μου είπε πως δεν υπάρχει;»
Έρχεται όμως μια μέρα που το παιδί ενώ κάθε χρόνο έγραφε με περισσή χαρά το γράμμα του στον Αη Βασίλη, σας ρωτά, ενίοτε με το ένα μάτι μισόκλειστο και το φρύδι ανασηκωμένο: «Υπάρχει ο Αη Βασίλης γιατί η Μαρία μου είπε πως δεν υπάρχει;»
Αρκετοί γονείς αναρωτιούνται αν είναι καλό για το παιδί τους να πιστεύει στην ύπαρξη του Άγιου Βασίλη, φοβούμενοι ότι μπορεί να ααπογοητευθεί, να θυμώσει ή να το ενθαρρύνει στο ότι κάποια ψέμματα είναι αποδεκτά. Το να δημιουργήσουν οι γονείς ένα μύθο γύρω από τον Αη Βασίλη βοηθά την ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητας και το κάνει να αισθάνεται ασφαλές μέσα από ένα ήδη διαμορφωμένο και κανονιστικό πλαίσιο.
Πότε αποκαλύπτουμε την αλήθεια;
Πρίν τα 6, στην προσχολική ηλικία η σκέψη των παιδιών είναι συμβολική και μαγική με την έννοια ότι η γραμμή ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία δεν είναι ξεκάθαρη πάντα, εύκολα θεωρούν το φαντασιακό και πραγματικό, γι αυτό και μαγεύεται το παιδί προσχολικής ηλικίας με ό,τι διεγείρει την φαντασία (μύθοι, ήρωες, μαγικές ικανότητες κ.λ.π). Τα μικρά παιδιά απο τα 2,5 και μετά πιστευούν ότι μπορεί πραγματικά να υπάρχει ένας δράκος κάτω από το κρεβάτι ή ψάχνουν μανιωδώς να ξετρυπώσουν το Στρουμφοχωριό… Αν φαίνεται αληθινό μπορεί και να είναι.
Μετά τα 6 η σκέψη των παιδιών γίνεται πιο συγκεκριμένη και λογική και τα παιδια μπορούν πλέον να βγάζουν λογικά συμπεράσματα και τον κόσμο που τα περιβάλλει. Αυτός είναι και ο λόγος που τα περισσότερα παιδιά αρχίζουν να έχουν σημαντικές απορίες και ερωτήσεις όπως «γιατί υπάρχουν τόσοι Αη Βασίληδες;» «Πώς προλαβαίνει ο Αη Βασίλης τόσα σπίτια μέσα σε ένα βράδυ;» «Γιατι δεν μου έφερε το πόνυ που ζήτησα πέρυσι;» Επίσης, εκεί γύρω στα 7, αρκετά συχνά ένα μεγαλύτερο αδελφάκι ή ένας συμμαθητής θα ρίξει κι αλλο λάδι στη φωτιά των αμφιβολιών του. Συνεπώς, όχι τυχαιά οι περισσότερες έρευνες διαπιστώνουν ότι τα παιδια ανακαλύπτουν την μη ύπαρξη του Αη Βασίλη γύρω στα 7 έτη.
Επομένως, ο κρίσιμος χρόνος που οι γονείς χρειάζεται να είναι ευαισθητοποιημένοι απέναντι σε σημάδια που εκπέμπουν τα παιδιά είναι σχηματικά απο τα 5,5-7 έτη. Τα σημάδια έχουν την μορφή είτε ευθέων ερωτήσεων σχετικα με ό,τι δεν «κολλάει» στις ιστορίες γύρω απο τον Αη Βασίλη ή πιο έμμεσα σχόλια καθώς και με απροθυμία ή μειωμένο ενδιαφέρον να γράψει γράμμα, να δει και να φωτογραφηθεί με τον Αη Βασίλη ή να μιλήσει γι” αυτόν.
Οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιησουν την φαντασία του παιδιού για να πριμοδοτησουν την κριτική και αυτόνομη σκέψη. Όταν λοιπόν δεχτούν ερωτήματα όπως: «Υπάρχει στα αλήθεια ο Αη Βασίλης;» ή «Πως γίνεται και πετούν οι τάρανδοι;» είναι καλό να ενθαρρύνουν τα παιδιά να εκφράσουν το τι νομίζουν τα ίδια και να δεχθούν και πιθανές δικές τους εξηγήσεις.
Αν φέτος ο Άη Βασίλης δεν μπορεί να φέρει στο παιδί το δώρο που ζήτησε, τί κάνουμε;
Ακόμη και όταν τα παιδιά μαθαίνουν την αλήθεια η πλειοψηφία αντιδρά με θετικό τρόπο, με κάποια θλίψη μεν ωστόσο δεν το βιώνουν τραυματικά. Καποια από τα παιδιά μάλιστα έχουν και μια αίσθηση υπερηφάνειας που ανακάλυψαν την αλήθεια για τον Αη Βασίλη μιας και αυτό τους φέρνει πιο κοντά στο κόσμο των μεγάλων, ενω πολλά παιδιά δηλώνουν πως παρόλο που ξέρουν ότι δεν υπαρχει τους αρέσει η ιδέα του Αη Βασίλη. Και πως όχι; Αυτό είναι ένα σημαντικό πάτημα για να συζητησουμε γύρω από το μήνυμα της ιστορίας του Άγιου Βασίλη τις αξίες και αρχές που συμβολίζει όπως η αγάπη, η γενναιοδωρία, η ελπίδα, η βοήθεια προς τον συνάνθρωπο, η ισότιμια, η ανοχή στην διαφορετικότητα, το όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο που ξεκινά από το να αλλάξω εγώ ο ίδιος πρώτα.
Έτσι οι μέρες των γιορτών ειδικά σήμερα εν μέσω δύσκολων οικονομικών και κοινωνικών συγκυριών μπορούν να νοηματοδοτηθούν με νέο νόημα, μπορούμε να εστιάσουμε στο να παρέχουμε βοήθεια σε άλλους ανθρώπους που έχουν αναγκη, με ρούχα ή παιχνίδια ή φαγητό να εξηγήσουμε γιατί έχει αξία και να εμπλέξουμε και τα παιδιά σε αυτό όχι σαν πρεπουσα χριστουγεννιατική συμπεριφορά αλλά σαν στάση ζωής, φιλανθρωπίας με την πρωτογενή σημασία της αγάπης προς τον άνθρωπο.
Αξίζει τον κόπο να αποποιηθούμε τις ενοχές και το αγχος για το ότι δεν θα μπορέσουμε να παρέχουμε στα παιδιά πολλά ή τα δώρα που μπορεί να ζήτησαν. Αξίζει τον κόπο να επενδύσουμε φέτος στην σχέση με τα παιδιά, να επενδύσουμε σε ζεστές οικογενειακές στιγμές που παράγουν αναμνήσεις, να φτιάξουμε στολίδια, να ψήσουμε γλυκά και φαγητά τυπικά των ημερών και να αφήσουμε τις μυρωδιές να φτιάξουν μνήμες και να μας θρέψουν κυριολεκτικά και συμβολικά, να βρούμε τρόπους να έρθουμε κοντά αλλιώτικα με μια κοντινότητα διαφορετική που δεν την χτίζουν τα ακριβά δώρα. Τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν και να κατανοήσουν ότι αυτό που έχει σημασία είναι να τα θυμηθεί ο Άγιος Βασίλης και όχι η αξία του δώρου και ότι αν ο Άγιος Βασίλης ξοδέψει όλα τα λεφτά του μόνο για το δικό του δώρο, δεν θα του μείνουν αρκετά χρήματα και για τα υπόλοιπα παιδάκια και θα είναι άδικο μερικά παιδιά να μείνουν χωρίς δώρο.
Πηγή: http://www.infokids.gr/
