Ο θυμός και πως να παρέμβουμε

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, συχνά  εκφράζουν το θυμό τους με μη αποδεκτό τρόπο χτυπώντας, σπρώχνοντας και δαγκώνοντας κάποιο άλλο παιδί ή ακόμα και τους γονείς τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια παρέμβαση από τους γονείς ή  τους υπεύθυνους που είναι εκείνη τη στιγμή παρόντες, έτσι ώστε το παιδί να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του ήταν ανεπιθύμητη.

 Σε μια διένεξη ανάμεσα σε δυο παιδιά:

•  το πρώτο βήμα είναι πάντα η τοποθέτηση των χεριών ενδιάμεσα στο παιδί και το "θύμα", ταυτόχρονα με την παρότρυνση να σταματήσει: "σταμάτα" και με την απλή φράση:  "Ω, αυτό πόνεσε τον /την τάδε" Θα είναι καλό μέσα απο τις λέξεις αυτές να εκφραστεί το συναίσθημα που προκλήθηκε από την πράξη αυτή (πόνος, στεναχώρια) στον τόνο της φωνής, όπως και επίσης να στραφεί περισσότερο η προσοχή επάνω στο "θύμα", το παιδί/τον ενήλικα τον οποίο πόνεσε. 
• Ακριβώς μετά, είναι απαραίτητο να δοθεί ένα παράδειγμα στο παιδί που αδικήθηκε όσον αφορά το τι μπορεί να πει στο άλλο παιδί: μπορεί να πεί "σταμάτα τώρα" ή "δεν μου άρεσε" με έντονο τόνο στη φωνή του αν του ξανασυμβεί κάτι τέτοιο και μπορεί ακόμα και να χρειαστεί να φωνάξει ή να σπρώξει μακριά του το επιθετικό παιδί που ενδεχομένως δεν ανταποκρίνεται.  

 Το παιδί που θύμωσε και χτύπησε το άλλο παιδάκι, θα είναι καλό να γνωρίζει εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης του θυμού κ των συναισθημάτων του, οπότε ο ενήλικας μπορεί να του πεί με ευγενικό τόνο στην φωνή του τα εξής: 

•  "Αν θύμωσες μπορείς να φωνάξεις δυνατά ή να πεις στο παιδάκι ότι αυτό που εκανε (που σου πήρε το αγαπημένο σου παιχνίδι π.χ. σε θύμωσε πάρα πολύ)! Πες του "να μην το ξανακάνει" ή "Πες του να σου δώσει πίσω το παιχνίδι που σου πήρε".

• Θα είναι καλό να αποφύγετε και κάποια άλλη παρατήρηση στο παιδί αυτό, όπως "μή! τι έκανες, δεν το κάνουμε αυτό" μιας και θα δώσετε προσοχή στο παιδί για αυτή του την πράξη κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε ενίσχυση αυτής της συμπεριφοράς.

• Είναι πολύ σημαντικό να ενθαρρύνετε το παιδί σας να επεμβαίνει το ίδιο και να εκφράζεται αντί να το κάνετε εσείς για αυτό. Με αυτό το τρόπο του δίνετε τα εργαλεία που θα χρειαστεί για να επιλύει μόνο του τα προβλήματα που προκύπτουν, την αίσθηση δηλαδή ότι είναι ικανό να καταφέρει αυτό, ακόμα και μόνο του.

• Τιμωρίες, όπως το να φύγει ο γονέας επιτόπου με το παιδί του απο τον τόπο που έγινε η διένεξη ή καποιας ελαφριάς μορφής σωματική τιμωρία θεωρούνται μη παραγωγικές για τον λόγο του ότι το παιδί δεν θα εχει την ευκαιρία να κερδίσει κάτι απο μια τέτοια διένεξη. Η καλλιέργηση της δεξιότητας του αυτοελέγχου (απο 5 ετών)  είναι πολύ σημαντική σε αυτό το στάδιο για τη συμπεριφορά των παιδιών.

Πηγή: www.parents.gr